Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής, Διεύθυνση Υγείας των Ζώων -Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων απέστειλε ευχαριστήριο στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Αρχιπελάγους για την πολυετή συνεργασία στην προσπάθεια της καταπολέμησης των ζωοανθρωπονόσων. Στην συνέχιση της οποίας βασίζεται η προσπάθεια εξάληψης των επικίνδυνων αυτών νοσημάτων και η προάσπιση της Δημόσιας Υγείας.

Στο πλαίσιο του Προγράμματος Επιτήρησης και Καταπολέμησης της Λύσσας έχουν τυπωθεί νέα φυλλάδια και αφίσες για την ενημέρωση του κοινού, από το Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων, και θα διατεθούν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα για την άμεση ενημέρωση των κυνηγών του Αρχιπελάγους.

Φωτογραφίες: http://www.minagric.gr/index.php/el/for-citizen-2/nosimata-zoon/457-lissa

Η αύξηση του πληθυσμού ορισμένων ειδών επηρεάζει τόσο τα άλλα είδη όσο και τον άνθρωπο. Κάποια από αυτά ανήκουν στα Κορακοειδή (Corvidae). Η προσαρμοστικότητα τους σε πολλά είδη οικοτόπων αλλά και σε ανθρωπογενή περιβάλλοντα έχει ως αποτέλεσμα την αυξητική τάση του πληθυσμού τους.

Τα κορακοειδή προκαλούν θνησιμότητα σε είδη της άγριας πανίδας, καταστρέφουν αυγά και θανατώνουν νεοσσούς άλλων ειδών. Γενικά, η τάση της αρπακτικότητας είναι ανάλογη με το μέγεθος του πληθυσμού τους κάτι που γίνεται αντιληπτό στο νησί αφού πέρα από τις προαναφερθείσες επιπτώσεις υπάρχουν απώλειες και στον πρωτογενή τομέα παραγωγής του νησιού (γεωργική παραγωγή, πτηνοτροφεία).

Για 4η συνεχόμενη χρονιά ο Κυνηγετικός Σύλλογος Λήμνου σε συνεργασία με την Β’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Αρχιπελάγους υλοποίησαν το πρόγραμμα ελέγχου του πληθυσμού των κορακοειδών.
Για την κυνηγετική περίοδο 2018-2019 στο νησί της Λήμνου, το ενδιαφέρον των κυνηγών-μελών μας ήταν άμεσο και η συνεισφορά τους στο έργο αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος. Από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου έως και την λήξη της συγκεντρώθηκαν 1.920 ζεύγη ποδιών κορακοειδών, απ’ όλη την επιφάνεια του νησιού.

Η συνεργασία των σωματείων μας με τους αρμόδιους φορείς και τα μέλη μας έφεραν αυτό το αποτέλεσμα και γι αυτό τους ευχαριστούμε θερμά για την συνεισφορά τους στο πρόγραμμα.

«Συμβολή των κυνηγών στην επιτήρηση και την πρόληψη της Αφρικανικής πανώλους των χοίρων» 

Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας εξέδωσε φυλλάδιο με στόχο την ενημέρωση των κυνηγών για τους τρόπους επιτήρησης και πρόληψης της Αφρικανικής πανώλους των χοίρων. 

Διαβάστε εδώ το φυλλάδιο Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος_OUTSIDE και ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ_INSIDE και ενημερωθείτε για τη νόσο, τα συμπτώματα, τη γεωγραφική κατανομή των κρουσμάτων αλλά και τα μέτρα πρόληψη και επιτήρησης κατά την διάρκεια του κυνηγιού. 

Το πλήρες κείμενο που κατατέθηκε στις 12/09/2018 στην ανοικτή πλατφόρμα της δημόσιας διαβούλευσης opengov με θέμα «Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)«:

Πιστεύουμε ότι το «Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038» για να είναι ολοκληρωμένο θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλους τους χρήστες των δασών και δασικών εκτάσεων. Η Εθνική Στρατηγική για τα Δάση δεν μπορεί να μην αναγνωρίζει το ρόλο της θήρας, ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.

Η θήρα αποτελεί μια αποδεκτή ανθρώπινη δραστηριότητα και για την επιστήμη της διαχείρισης της θηραματοπανίδας αποτελεί ένα απαραίτητο διαχειριστικό μέσο για την προστασία των θηραματικών πληθυσμών (Παπαγεωργίου, Ν.Κ. 2005). Στη χώρα μας είναι ενταγμένη σε ένα ευρύτερο δυναμικό, κανονιστικό, ρυθμιστικό –νομικό πλαίσιο, το οποίο αποτελεί απόρροια των σύγχρονων επιστημονικών επιτευγμάτων (Βλάχος, Χρ., κ.α. 2018).  Η ορθολογική διαχείριση των πληθυσμών των θηραμάτων και της θήρας συμβάλλει στην προστασία όλων των ειδών της άγριας πανίδας (Graul and Miller. 1984, Σώκος κ.α. 2002, Stoate, 2002). Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι το κυνήγι μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας (Paulson 2012) και μπορεί επίσης να ωφελήσει άλλα μη θηρεύσιμα είδη, μέσω της παροχής τροφής ή την απομάκρυνση των θηρευτών (Stoate and Szczur 2001, Beja et al., 2009). Έρευνες στη Βρετανία έδειξαν πως οι βελτιώσεις ενδιαιτημάτων με σπορές που πραγματοποιούν οι κυνηγοί ωφελούν και μη θηρεύσιμα είδη πτηνών (Stoate, C. 2002, Henderson et al., 2004, Sage et al.,2005). Στην περιφέρεια του Αρχιπελάγους πραγματοποιώντας το πρόγραμμα «Observation of the Effectiveness of Works Aimed at improving Habitat» από το 2016 και παρακολουθώντας τα έργα βελτίωσης ενδιαιτημάτων που πραγματοποιούν οι κυνηγετικές οργανώσεις (σπορές, ποτίστρες, δεξαμενές, καλλιέργεια πηγών, κ.α.) διαπιστώνουμε ότι για τα έργα νερού κάθε έτος πάνω από το 50% των ειδών που καλύπτουν τις καθημερινές βιολογικές ανάγκες είναι είδη μη θηρεύσιμα, επομένως τα έργα μας, όντως ωφελούν όλα τα είδη που προσελκύονται από αυτά.

Στην Ελλάδα ο αριθμός των θηρευσίμων ειδών πτηνών αποτελεί μόνο το 7% του συνολικού αριθμού ειδών πτηνών της χώρας. Το αντίστοιχο ποσοστό για τα θηλαστικά είναι 4,34%. Η θήρα επομένως αναφέρεται σε ένα πολύ μικρό αριθμό ειδών πτηνών για να θεωρείται απειλή για το σύνολο της βιοποικιλότητας των ειδών πτηνών και θηλαστικών.

Επιπρόσθετα, οι κυνηγετικές οργανώσεις είναι στελεχωμένες: α) από άρτια εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό το οποίο σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς (Πανεπιστήμια, κ.α.) και τις αρμόδιες υπηρεσίες (Υ.Π.ΕΝ., Δασικές Αρχές, κ.α.) παράγουν επιστημονικό και διαχειριστικό έργο β) από το Σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής που επαγρυπνά προστατεύοντας (με εκατοντάδες χιλιάδες ελέγχους) την  ελληνική ύπαιθρο.

Παρακολουθώντας τους σχολιασμούς αυτού του άρθρου το μόνο που προκύπτει είναι ότι ορισμένοι (χωρίς κανένα στοιχείο, καμία τεκμηρίωση ,και προβάλλοντας σχεδόν αποκλειστικά   προσωπικές αντιλήψεις και αντι-κυνηγετικό μένος) αντιτίθενται σε κάτι που σε κάθε άλλη χώρα θεωρείται αυτονόητο.  Εθνική Στρατηγική για τα δάση χωρίς τη θήρα ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης δεν είναι ολοκληρωμένη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης», πρέπει να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Βιβλιογραφία

Παπαγεωργίου, Ν.Κ. (2005). Οικολογία και διαχείριση της άγριας πανίδας. ISBN: 960-12-1404-6, B’ Έκδοση, University Studio Press, σελ: 95.

Βλάχος, Χρ., κ.α. (2018). Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρεύσιμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας. Αθήνα. Μάιος 2018.

Σώκος, Χ., Κ.Ε. Σκορδάς και Π.Κ. Μπίρτσας (2002) Αξιολόγηση της θήρας και διαχείριση του λαγού (Lepus europaeus) στα λιβαδικά οικοσυστήματα. 3^ο Πανελλήνιο Λιβαδοπονικό Συνέδριο.

Graul, W.D. and G.C. Miller (1984). Strengthening ecosystem management approaches. Wild.Soc.Bull. 12:282-289

Stoate, C. (2002). Multifunctional use of a natural resource on farmland: wild pheasant (Phasianus colchicus) management and the conservation of farmland passerines. Biodiv.Conserv. 11:561-573.

Paulson, N. (2012). The place of hunters in global conservation advocacy. Conser.Soc. 10:53-62.

Stoate, C. and Szczur, J. (2001). Could game management have a role in the conservation of farmland passerines? A case study from a Leicestershire farm. Bird Study 48:279-292.

Beja, P., Gordinho, L., Reino, L., Loureiro, F., Santos-Reis, M. and Borralho, R. (2009). Predator abundance in relation to small game management in southern Portugal: conservation implications. Eur.J.Wildl.Res. 55:227-238.

Henderson, I.G., Vickery, J.A. & Carter, N. (2004). The use of winter bird crops by farmland birds in lowland England. Biol.Conserv. 118:21-32

Sage, R.B., Parish, D.M.B., Woodburm, M.I.A., Thompson, P.G.L. (2005). Songbirds using crops planted on farmland as cover for game birds. Eur.J.Wildl.Res. 51:248-253.

Με τεκμηριωμένες θέσεις η Ομοσπονδία συμμετείχε στη δημόσια διαβούλευση στο άρθρο 3 «Μεσογειακή Δασοπονία» τονίζοντας τον σημαντικό ρόλο της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Από τους Κυνηγετικούς Συλλόγους του Αρχιπελάγους αρκετοί ήταν αυτοί που συμμετείχαν και τοποθετήθηκαν επί του θέματος. Επιπλέον, η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος και άλλες Ομοσπονδίες παρουσίασαν τις θέσεις τους με επιστημονικά στοιχεία και επιχειρήματα

Μετά από πρόταση του Κυνηγετικού Συλλόγου Χίου που είχε κατατεθεί στην Διεύθυνση Δασών Χίου (Αρ. Πρωτ: 65/22-06-2018) συνοδευόμενη με αποσπάσματα χαρτών στα οποία αποτυπώνονταν οι δασικοί δρόμοι της Δημοτικής Ενότητας Αμανής όπου προτείνονταν η απαγόρευση διέλευσης τροχοφόρων οχημάτων.
Το υπ’ αριθ. 52060/05-09-2018 έγγραφο της Διεύθυνσης Δασών Χίου με το οποίο εισηγήθηκε θετικά για την απαγόρευση διέλευσης από 10-09-2018 έως 10-03-2019, σε τρεις δασικούς οδούς της Δημοτικής Ενότητας Αμανής του Δήμου Χίου για την προστασία της άγριας πανίδας, της αυτοφυούς χλωρίδας και των βιοτόπων.

Με το υπ’ αριθμ. 54186/13-09-2018 έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου εγκρίνεται  η απαγόρευση διέλευσης τροχοφόρων σε τρεις δασικές οδούς της Δημοτικής Ενότητας Αμανής του Δήμου Χίου όπως αυτές αποτυπώνονται στο συνημμένο της παρούσης διάγραμμα και περιγράφονται παρακάτω:
Α) Σε τμήμα της οδού Λιβάδες – Σιμόκρινο, με αρχή ανατολικά της υφιστάμενης
κτηνοτροφικής εγκατάστασης (θέση Σεληνα) και τέλος το τέλος της οδού (αδιέξοδο).

Β) Στη Δασική οδό Σεντούκα – Κελάρι, η αρχή της οποίας είναι επί της οδού Παρπαριάς –
Παναγία Δέσποινα και καταλήγει στην υφιστάμενη αντιπυρική ζώνη, η οποία διέρχεται από τις τ.κ.
Νενητουριών και Παρπαριάς στην θέση Κελάρι.

Γ) Στην Αντιπυρική Ζώνη Παρπαριάς, που βρίσκεται επί του όρους Αμανή.

Ο χρόνος απαγόρευσης διέλευσης όλων των τροχοφόρων οχημάτων ορίζεται από 13-9-2108 έως 10-3-2019.
Η απαγόρευση θα πραγματοποιηθεί με την τοποθέτηση μπαρών και ενημερωτικών πινακίδων στην αρχή και το τέλος της αντιπυρικής ζώνης, στην αρχή της οδού Σεντούκα – Κελάρι στη θέση Σεντούκα και στην θέση Σεληνα επί της οδού Λιβάδες – Σιμόκρινο. Η δαπάνη κατασκευής και η τοποθέτηση όλων των ανωτέρω αναφερόμενων μπαρών και πινακίδων βαρύνει τον Κυνηγετικό Σύλλογο Χίου και θα πραγματοποιηθούν υπό την επίβλεψή της Δ/νσης Δασών Χίου.
Εξαιρούνται τα τροχοφόρα οχήματα του Ελληνικού Στρατού, της Ελληνικής Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, της Δασικής Υπηρεσίας και των θηροφυλάκων της Β’ Κ.Ο. Αρχιπελάγους κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους.

H Αφρικανική Πανώλη των χοίρων είναι ένα ιογενές αιμορραγικό νόσημα μεγάλης μεταδοτικότητας που προσβάλει τους χοίρους και τους αγριόχοιρους. Δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο. Η νόσος εξαπλώνεται γρήγορα ανεξαρτήτως συνόρων προκαλώντας τεράστιες κοινωνικο -οικονομικές επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των χοιροτρόφων της συστηματικής και οικόσιτης χοιροτροφίας και των κυνηγών (κύρια στις περιοχές της Ε.Ε. που το κυνήγι αγριόχοιρου αποτελεί κερδοσκοπική δραστηριότητα, λόγω της δραματικής μείωσης ή και εξαφάνισης του πληθυσμού των αγριόχοιρων ή και λόγω των απαγορεύσεων στο κυνήγι σε περιοχές με κρούσματα της νόσου). Επίσης επηρεάζει τις επιχειρήσεις  που διακινούν ζώντα χοιρινά και προϊόντα χοίρειου κρέατος, στρεβλώνοντας το διεθνές εμπόριο ζώων και κρέατος.

Σε περίπτωση επιβεβαίωσης κρούσματος του ιού σε χοιροτροφική εκμετάλλευση, θανατώνονται υποχρεωτικά όλα τα ζώα αυτής, τηρείται χρόνος αναμονής  από τουλάχιστον  40 ημέρες έως 6 έτη και απαιτείται η τοποθέτηση μαρτύρων χοίρων με ορολογικές εξετάσεις αυτών, μέχρι να επιτραπεί η πλήρης ανασύστασή της. Επίσης, απαγορεύονται οι μετακινήσεις χοίρων  και προϊόντων μέσα στην καθορισμένη ζώνη περιοριστικών μέτρων γύρω από την εκμετάλλευση με το κρούσμα.

Σε περίπτωση επιβεβαίωσης του νοσήματος σε αγριόχοιρο, εφαρμόζονται μέτρα για την εκρίζωση και τον έλεγχο του νοσήματος  στους αγριόχοιρους της μολυσμένης περιοχής:

• με εργαστηριακή εξέταση όλων των νεκρών εντοπισθέντων αγριόχοιρων στην εν λόγω περιοχή
• την οργάνωση περιπολιών για τον εντοπισμό νεκρών αγριόχοιρων και την ενδυνάμωση της παθητικής επιτήρησης
• τη στοχευμένη θήρευση αγριόχοιρων για τη συγκέντρωση δειγμάτων
• τη λήψη μέτρων βιοασφάλειας κατά τη διαδικασία της συλλογής των νεκρών ζώων και διαχείρισης όλου του σώματος του νεκρού ζώου  καθώς και για τα πρόσωπα και τον εξοπλισμό που ήρθε σε επαφή με τα νεκρά ζώα
• την απαγόρευση πρόσβασης στη μολυσμένη περιοχή
• την εφαρμογή των μέτρων βιοασφάλειας στις χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις που εντοπίζονται εντός των ορίων της μολυσμένης περιοχής με παύση και έλεγχο  των μετακινήσεων των ζώντων ζώων.

Όλα αυτά συνεπάγονται αυξημένο κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό και μεγάλες οικονομικές απώλειες για τους κατόχους χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεων.

Η Διεύθυνση Υγείας Ζώων του ΥΠΑΑΤ σε σύσκεψη με το Τμήμα Άγριας Ζωής και Θήρας της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας και εκπροσώπους από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, με αφορμή την επικείμενη έναρξη της κυνηγετικής περιόδου του αγριόχοιρου, ζήτησε τη συνδρομή των κυνηγών στην εφαρμογή προληπτικών μέτρων κατά της Αφρικανικής Πανώλους του Χοίρου.

Η άμεση λήψη προληπτικών μέτρων κατά τη θήρευση αγριόχοιρου είναι επιτακτική ανάγκη, καθώς το νόσημα επιμένει με νέες εστίες στην ανατολική Ευρώπη και συνεχίζει την πορεία του στη Ρουμανία, με κρούσματα σε χοίρους και αγριόχοιρους. Έως σήμερα, φυσικό φραγμό για τη Χώρα μας αποτελεί η γειτονική Βουλγαρία. Η επικείμενη απειλή για το εγχώριο χοίρειο ζωικό κεφάλαιο επιβάλλει την αφύπνιση όλων μας. Η Κεντρική Αρμόδια Αρχή ήτοι η Διεύθυνση Υγείας Ζώων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προβαίνει συνεχώς σε ενέργειες τόσο με συναρμόδιους Φορείς όσο και σε συνεργασία με τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και με τα κράτη-μέλη στα οποία ήδη το νόσημα έχει προκαλέσει μεγάλες απώλειες.   

Με δεδομένο ότι ο αγριόχοιρος αποτελεί τον κύριο φορέα του ιού, ο Έλληνας κυνηγός αγριόχοιρου καθίσταται βασικός συνεργάτης στο να επιτραπεί ο έλεγχος της νόσου από μια ενδεχόμενη είσοδό της στη χώρα μας.

Ρόλος κυνηγού στην επιτήρηση του νοσήματος

Eίναι πολύ σημαντικό, κατά τις επισκέψεις στο πεδίο με σκοπό τη θήρα, οι κυνηγοί να παρατηρούν με προσοχή τους αγριόχοιρους, για τυχόν ασθενή ζώα ή ζώα με περίεργη συμπεριφορά (αδιαφορία προς το περιβάλλον, άτακτη βάδιση), ώστε να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες τοπικές Κτηνιατρικές Υπηρεσίες των Περιφερειακών Ενοτήτων για πιθανή υποψία ασθενών ζώων σε μία συγκεκριμένη περιοχή.

Παράλληλα, για την έγκαιρη διαπίστωση της παρουσίας του ιού στη Χώρα, είναι θεμελιώδες, οι κυνηγοί να ειδοποιούν τις οικείες Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής σε περίπτωση ανεύρεσης νεκρών αγριόχοιρων (παθητική επιτήρηση) και κατόπιν συνεννόησης με τις κτηνιατρικές υπηρεσίες να λαμβάνουν δείγματα από τα ζώα και να τα παραδίδουν στις αρμόδιες τοπικές Κτηνιατρικές Υπηρεσίες με σκοπό την εργαστηριακή τους εξέταση.  Επιπλέον, για τον ίδιο σκοπό, προετοιμάζεται εγκύκλιος από την Υπηρεσία μας, η οποία αναμένεται να εκδοθεί άμεσα και θα καθορίζει τη διαδικασία  που οι κυνηγοί θα προσκομίζουν δείγματα από θηράματα αγριόχοιρων στις οικείες Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, τα οποία θα αποστέλλονται υπό επίσημη κτηνιατρική επίβλεψη στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για τη νόσο, για εξέταση (ενεργητική επιτήρηση). Η λήψη δειγμάτων, δηλαδή τεμαχίων από συγκεκριμένα όργανα του θηρευμένου αγριόχοιρου μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα από τον κυνηγό που είναι εξοικειωμένος με τη διαδικασία διαχείρισης του αγριόχοιρου αμέσως μετά το πέρας της θήρας.

Στόχος είναι, με την επαγρύπνηση όλων μας, να αποτραπεί η είσοδος της Αφρικανικής Πανώλους στην Ελλάδα. Ωστόσο, σε περίπτωση που το νόσημα διέλθει τα σύνορά μας , η εντατική επιτήρηση με την παρακολούθηση των αγριόχοιρων και τη συλλογή δειγμάτων από αυτά, θα επιφέρει την έγκαιρη διάγνωσή, ώστε να ληφθούν άμεσα περιοριστικά μέτρα και να αποτραπεί η περαιτέρω εξάπλωσή του.

Τί θα πρέπει να προσέχει ο Έλληνας κυνηγός αγριόχοιρου;

Θα πρέπει να μπορεί να αναγνωρίζει συμπτώματα ύποπτα για την παρουσία της νόσου σε ένα αγριόχοιρο.

Συμπτώματα:

-αιμορραγίες σε διάφορα όργανα,

-ερυθρότητα του δέρματος, του ρύγχους και των   αυτιών,

– κατάπτωση,

-ταχύπνοια

-πυρετός

– παρουσία υγρού στις κοιλότητες του ζώου,

-διογκωμένοι και αιμορραγικοί λεμφαδένες,

– αιμορραγίες και οίδημα των πνευμόνων,

– σπλήνας διογκωμένος, σκουρόχρωμος με αιμορραγίες,

-αιμορραγίες στα εσωτερικά όργανα,

– διογκωμένο ήπαρ

Σπλήνας διογκωμένος και σκουρόχρωμος.

Ο κυνηγός πρέπει να ειδοποιεί τις κτηνιατρικές υπηρεσίες σε περίπτωση:

– Ανεύρεσης νεκρών αγριόχοιρων στο δάσος,

– Ανεύρεσης ασυνήθιστα μεγάλου αριθμού νεκρών ή τραυματισμένων ζώων σε οδικά δίκτυα,

-Ασυνήθιστης συμπεριφορά (υπνηλία, μειωμένη αντίδραση σε ερεθίσματα) μεμονωμένων ζώων ή ομάδων αγριόχοιρων,

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΥΡΕΣΗΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΩΝ – ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ!!!!

Μέτρα πρόληψης κατά το κυνήγι:

– Οι κυνηγοί να διαχειρίζονται σωστά το θήραμα και να μην πετούν στο περιβάλλον υπολείμματα θηραμάτων αγριόχοιρων (απορρίπτονται σπλάχνα και εντόσθια μόνο αφού χλωριωθούν – δεν χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή),

– Το θήραμα και το κρέας του τοποθετούνται σε ξεχωριστό αποθηκευτικό χώρο (όπου άλλα ζώα δεν έχουν πρόσβαση),

– Να αποφεύγεται η επαφή ζώων (π.χ. σκυλιών) με το θήραμα,

– Να καθαρίζονται προσεκτικά ο εξοπλισμός/υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι  καθώς και τα υποδήματα, ρούχα και οχήματα.

Για την ενημέρωση των κυνηγών για τη νόσο και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνουν κατά το κυνήγι, το επόμενο χρονικό διάστημα θα διανεμηθούν στις έδρες των κυνηγητικών ομοσπονδιών της Χώρας ενημερωτικά φυλλάδια και αφίσες.

Σας παραθέτουμε το link που μπορείτε να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες για την Αφρικανική Πανώλη και το Σχέδιο Αντιμετώπισής της στην Ελλάδα. 

http://www.minagric.gr/index.php/el/for-farmer-2/animal-production/pigs/1126-asthenxoiron

Πηγή: Τμήμα Λοιμωδών και Παρασιτικών Νοσημάτων
Διεύθυνση Υγείας των Ζώων
Γενική Δ/νση Κτηνιατρικής
Υπουργείο Aγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος χρηματοδοτεί από το 1994-1995 έως και σήμερα, επί 23 συναπτά έτη, το ερευνητικό πρόγραμμα «Άρτεμις». Το «Άρτεμις» είναι η διαρκής παρακολούθηση και μελέτη των θηραματικών πληθυσμών της χώρας, μέσω της συστηματικής καταγραφής της κυνηγετικής κάρπωσης.

Η συλλογή των απαραίτητων στοιχείων για την εκπόνηση της μελέτης, ακολουθεί την πιο ενδεδειγμένη διεθνώς μέθοδο, η οποία βασίζεται στη συμπλήρωση ειδικών στατιστικών ερωτηματολογίων αποκλειστικά από κυνηγούς. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώνονται από τους κυνηγούς καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, οι οποίοι καταγράφουνε ένα μεγάλο αριθμό χρήσιμων πληροφοριών και μεταβλητών, από τις οποίες έπειτα με ειδική στατιστική ανάλυση εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα για την δυναμική πληθυσμών των θηραματικών ειδών και τις τάσεις τους. Με το τέλος της κυνηγετικής περιόδου τα ερωτηματολόγια επιστρέφονται συμπληρωμένα στην επιστημονική ομάδα που εδρεύει στη Δράμα , εισάγονται σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων, εμπλουτίζουν κάθε χρόνο την ηλεκτρονική τράπεζα πληροφοριών της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, και υφίστανται ειδική στατιστική ανάλυση. Με αυτό τον τρόπο, συγκεντρώνονται υψηλής αξιοπιστίας επιστημονικά στοιχεία, στα αποτελέσματα των οποίων βασίζεται η αειφορική κυνηγετική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

Το πρόγραμμα «ΑΡΤΕΜΙΣ» που συμπλήρωσε ήδη είκοσι τρία έτη δράσης και βαίνει προς το εικοστό τέταρτο, επιτυγχάνονται τα εξής:. 
α) καταξιώνονται οι Κυνηγετικές Οργανώσεις ως διαχειριστές της Άγριας Πανίδας
β) αναγνωρίζεται το σημαντικό εργαλείο γνώσης που έχουν στα χέρια τους οι Κυνηγετικές Οργανώσεις με την καθημερινή παρουσία τους στη φύση, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελος του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος και της άγριας πανίδας
γ) καταγράφονται στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, και που παρόμοια δεν διαθέτουν άλλοι Οργανισμοί ή Οργανώσεις. Η έλλειψη αυτών των στοιχείων ήταν η αιτία που σε πολλές περιπτώσεις επεβλήθησαν αναίτιες απαγορεύσεις στο κυνήγι, βασισμένες σε ατεκμηρίωτες εκτιμήσεις σχετικά με την κατάσταση των πληθυσμών των ειδών, που ενδιαφέρουν πρωτίστως τους κυνηγούς. 
δ) παύουν να θεωρούνται οι οικολογικές οργανώσεις ως μοναδικοί ρυθμιστές του φυσικού περιβάλλοντος
ε) αποδεικνύεται έμπρακτα ότι η κυνηγετική δραστηριότητα στη χώρα πραγματοποιείται με βάση την αειφορική χρήση των φυσικών πόρων, και με επιστημονική τεκμηρίωση

Για να επιβιώσει το κυνήγι με τη σημερινή του μορφή, πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μας

Την παρούσα χρονική περίοδο όπου οι πιέσεις προς τους κυνηγούς και οι προσπάθειες συρρίκνωσης της κυνηγετικής δραστηριότητας από διάφορους παράγοντες είναι περισσότερες από ποτέ, η ύπαρξη επιστημονικών στοιχείων που να στηρίζουν το κυνήγι είναι αναγκαία και επιτακτική. Χρειάζεται πλέον επιστημονικότητα, μέθοδος, τεκμηρίωση, γνώση, στρατηγική και επιμονή. Πρέπει να συμβάλει ο καθένας από εμάς με τον τρόπο του. Η διεύρυνση του συνόλου των κυνηγών οι οποίοι συμπληρώνουν τα στατιστικά ερωτηματολόγια οδηγεί στη συνειδητοποίηση της σημασίας που έχει η επιστημονική θωράκιση της κυνηγετικής δραστηριότητας. Πρέπει να αντιληφθούμε, ότι το μέλλον του κυνηγίου εξαρτάται από όλους μας. Η συμπλήρωση, λοιπόν, των στατιστικών ερωτηματολογίων απ’ όλους μας και η αποστολή τους στην επιστημονική ομάδα που έχει αναλάβει την εκπόνηση της μελέτης (επεξεργασία στοιχείων και εξαγωγή αποτελεσμάτων) με τη λήξη του κυνηγιού, είναι ουσιαστικής σημασίας.

Είναι αυτονόητο ότι η ενίσχυση και η στήριξη του προγράμματος είναι υποχρέωση και ευθύνη όλων μας, αποδεικνύοντας την ευαισθητοποίηση των κυνηγών για το σκοπό αυτό. 
Η σημερινή κατάσταση, κάνει επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη να ενισχύσουμε το πρόγραμμα «ΑΡΤΕΜΙΣ», το οποίο αντικρούει αποτελεσματικά τα επιχειρήματα των αντικυνηγών.

Πρέπει όλοι να συμπληρώνουμε το ερωτηματολόγιο ΑΡΤΕΜΙΣ και να συνειδητοποιήσουμε ότι ενισχύοντας το, εξασφαλίζουμε το διαβατήριο του κυνηγιού για το μέλλον.